Oona 2 jaar en 2 maand

Dit moet wel de maand van de liedjes zijn.
Bovenstaande is het meest toepasselijke want July was eerder koud en nat. Een parapluutje was zeker nodig. Ook binnenshuis paradeer je graag met de parapluu.
Deze maand heb je met je rode regenlaarzen in de tuin gelopen. Want nu je eindelijk je schommel hebt, regent het zo veel. Ach ja, niets wat rode laarsjes en een vodje voor de regen af te vegen niet ongedaan kan worden.

Je bent ook heel hulpvaardig: kuisen, de was, baby verschonen,koken, verven...
Ik kan niks meer doen of je staat naast mij 'Oona doen! Oona doen!". Da's wel leuk natuurlijk zo'n mini-hulpje. Regelmatig mispak je wel eens dan blijkt de aftrekker toch iets te groot voor jou te zijn, zit je met je verfborstel in de echte pot verf en niet in die met water zodat je glijbaan een paar extra bruine vegen heeft...

Verder ben je vooral in de weer met je poppen aan en uitkleden: dat verloopt al heel vlotjes. Ook torens bouwen, daar kan je heel lang mee bezig zijn. Duplo is een heuse hit deze maand: bovendien zijn de torens mooi en steviger dan tervoren. Verder blijft je fascinatie voor alles open-toe te doen. Als iets open is, moet ie toe en omgekeerd. Knopen aan iemand's trui moeten dicht tot aan de hals.
En leren tellen en kleuren opnoemen.
Cognitief ga je heel hard.
Sociaal iets minder: op andere kinderen toestappen doe je niet, je blijft bedeesd aan de kant staan. Als er kinderen op het speeltuig die je voor ogen had zitten, kom je niet op. Ik stimuleer je wat om toch op andere kinderen toe te stappen. Maar ja, erg is het niet. Ik heb er ook last van, van onze verlegenheid. Je hoeft er je vooral niet voor te schamen.
Verder krijg je graag complimenten, je geeft jezelf meermaals ne dikke bravo en barst spontaan in handeklappen uit. Aan zelfvertrouwen heb je op dit ogenblik geen gebrek. Goed zo, hou die gedachte maar vast.

Tristan 6 maand

Donderdag 7 july 2011

Je eerste reisje zit er ook weer op. Naar Frankrijk met de auto. En problemen gaf dat natuurlijk niet. Er waren leuke dvd's van Kaatje en Dora, er was je vaste knuffel Freddy waarmee je hazenslaapjes deed en als je af en toe nog eens pap kreeg, was alles dik ok.
Verder had je natuurlijk niet zo veel aan vakantie's. De nachten waren veel te warm en daardoor was je vaak wakker 's nachts. Maar je hebt niet echt last van een ochtendhumeur, de volgende dag was je weer even goed gezind.

Verder begin je al veel te kunnen. In de Bumbo stoel is je arm bereik veel beter. Dus dat wippertje is geen plezier meer, het beknot je vrijheid teveel. In de Bumbo stoel kan je aan alles beter aan (noot: hij zit er niet lang in en altijd onder toezicht, ik zal dit maar zeggen op voorrand).
Vooral je Ikea Babygym is leuk. Je kan het heerlijk in je mond proppen. Want in die fase zit je wel. Je zus deed dit nooit maar jij lust wel een boekje/speelgoedje/knuffeltje zo nu en dan.
Op je speeltapijt rol je al flink om en er zit ook al behoorlijk wat kracht in de vuistjes van jou.
Ik ben al menig haren kwijt geraakt omdat jij zo graag iets in je handen hebt.

Jaja, the safe days are over!!

Oona 2 jaar en 1 maand

Donderdag 23 juni 2011

Deze maand ging je al voor de tweede keer op reis. Terug naar Frankrijk.
Het verschil met vorige keer is wel dat je er deze keer meer aan hebt.
Het zwembad is Mégapopulair. Maar echt, die hoofdletter en accent staan er niet voor niets. Moesten we je niet uit zwembad om de zoveel uur plukken, je zou er een ganse dag (en nacht en de volgende dag enzo) inzitten.
De goeiedag 's morgens is trouwens vervangen door een bedelende 'wemmebadje?'.
Soms zit je totaal relaxed in je plastiek bootje op het water. Soms zit je je emmertje te vullen met water aan de kant, dan weer uitgieten en terug herbeginnen. Soms loop je met je zwemvestje (dat nog een beetje te groot is, maar die bandjes rond je armen vind je niet cool genoeg) regelrecht naar het diepste gedeelte van het zwembad en bezorg je je mama steevast minstens 3 nieuwe grijze haren door er gewoon in te duiken.
Dat je onder water opeens geen lucht meer krijgt, vind je een vreemde gewaarwording.
Geen gekrijs of gehuil, nee enkele een verbaasd gezicht krijgen we te zien als we je er uit plukken.

Allemaal fun zo'n zwembad. Behalve de andere kinderen die wel eens aan je speelgoed durven komen.
Delen staat nog niet in je woordenboek en snappen die Snoodaards niet dat het JOUW speelgoed en dus enkel JOU toe behoort.
Vriendjes maken zat er niet echt in, tenzij ze naast jou krak hetzelfde gingen doen (bvb water scheppen). Die kinderen vielen al bij al wel mee. Het hielp ook wel dat je wel met hun speelgoed mocht spelen, in ruil daarvoor kneep je wel een oogje dicht als ze iets van jou namen.

Verder heb je vele dieren gezien in de plaatselijke dierentuin.
Zo onder de indruk dat je kan zijn van zeeleeuwen die zitten te roepen, zwemmende ijsberen en opspringende Orka's. Amaai, aan enthousiasme geen gebrek: schaterlachen, in je handen klappen en 'Kijk Mama, kijk Papa' X 1 000. Of vaak zelf nog meer.
Je had ook niet echt gedacht dat uit dat gigantische zwembad opeens een of ander soort zwart-witte vis sprong (waar je moeder dan betweterig begon te zeggen dat het geen vis was maar een zoogdier). Je bleef volharden in de boosheid, iets dat in het water zit is toch wel een vis zeker.
Enfin, het opspringende zeezoogdier (:p) vond je zo geweldig dat bij elke sprong je enthouiast klapte en 'whaw, vis, vis vissss' jubelde. :p
De zoo was duur maar door jouw enthousiasme was het wel elke eurocent meer dan ooit waard.

We waren het park nog niet uit gereden of je lag al in slaap in je autostoel.

Verder was er ook een uitstapje naar het strand (ole, Saint Tropez)
Kijk , dat was dus niet echt je ding.
Het zand voelde zo raar beweeglijk aan en het was ook best warm onder je blote voetjes. En dan die golven die je ondersteboven gooide en die waren dan weer heel koud. De speciale watersandalen schuurde ook nog eens je voeten open. Miserie allom. Je bleef maar op een been staan (om zou weinig mogelijk contact te hebben met het enge zand) en roepen en krijsen. Nee, een pleziertochtje was het niet....

Kers op de taart was ook je zeurende moeder die maar bleef voordoen hoe je zandkastelen moest maken. Om van haar gezaag af te zijn, heb je toch wat in het zand geprutst. Alles voor de foto he!
Maar laat ze het maar goed in hun oren knopen, een beachbabe zit er voorlopig nog niet in.

Tristan 5 maand

Dinsdag 7 juni 2011
Oops alles gaat zo snel dat ik hier al vergeet te bloggen.
En dat ik terug aan het werk helpt natuurlijk ook niet echt. Maar goed, mijn organisatietalent - dat op zich niet zo fantastisch is - wordt danig op de proef gesteld.
De tips van professionele ouders komen binnen en daar filteren we zo een beetje de beste plannen uit. Zoals de to do lijst/prikbord.
Helaas voor ons schijnt de lijst enkel maar te groeien ipv items die we mogen schrappen.

Enfin 5 maand dus.
Deze maand kreeg je voor het eerst groentepap. Maar er zat wel een missie achter: doorslapen want dat doe je nog steeds niet. Op een mooie dinsdagavond in Mei kreeg je dus je eerste groentepapje. Origineel waren we niet, het werd wortelpuree maar goed het smaakte. Da's wat telt!
Het werd een mini feestje: de oma en je meter waren ook van de partij

Enfin, de missie was niet helemaal geslaagd. Doorslapen is nog steeds je hobby niet.

Verder moet je nu meer naar de kinderopvang dan je gewoon bent. Erg vind je dat niet. Als kleinste in de hoop ben je behoorlijk populair. Allemaal lachende kindjes rond om jou, het kan wel erger. Af en toe is er wel een huilconcert maar goed, echte moeite heb je er niet mee.
Ook de Oma's en Opa's worden meer en meer ingeschakeld en daar word je dan weer behoorlijk verwend. Dus ja, ik denk niet dat je er je slaap om gaat laten dat je nu 2 werkende ouders hebt.

Oona 2 jaar

2 jaar al!!!
Goh, de cliche's zijn waar. Wat gaat het snel!
2 jaar geleden lag je als een klein wormpje in dat aquariumachtige bedje, nu kon je met je vingertjes amper van je Dora (of met jouw woorden Didi) blijven.
Het aantal woorden die je deze maand leerde is ENORM! Amper bij te houden. Sommigen dingen moet je maar een keer zeggen en je hebt ze al door zoals 'pringen' oftwel springen (op de trampoline van Antje). Qua beweging ben je amper te houden: fietsen, iets wat lijkt op lopen (maar dan stijver), in water pletsen, schommelen, op de glijbaan. Ik ren behoorlijk wat km achter je aan.
Je angst voor andere mensen verdwijnt wat. Je hebt al goed door wie familie of vaste kennissen is en wie niet. Bij de vaste mensen kom je al sneller los. Onbekenden worden nog steeds angstvallig aangestaard veilig vanuit de buggy. Soms ben je ook wat overweldigd van al die andere (grotere en drukkere) kinderen. Dan sta je wat zielig aan de schuifaf, hopend dat mama of een ander geliefd persoon snel ter hulp schiet.

Qua eten begin je best je eigen willetje te krijgen. 'Bal' is heeeeel lekker en dan maakt het niet of het gehaktballen zijn, vegetarische ballekes of croutons in de soep. Als voedsel rond is, ben je bereid om het te proberen. Zoniet, kan je het keihard op je buik schrijven. We maken wel een uitzondering voor snoepjes en koeken. Uiteraard.
Je broertje zie je nog steeds graag. De pamper verversen gebeurt niet zonder jou. Dan sleep je de stoel tot aan de luiertafel ga je er op staan en begint al te roepen 'kaka kaka' voor we de plakkers van de luier nog maar aangeraakt hebben. Baby is tof, baby moet je elke morgen goeiedag gaan zeggen, baby is lief alhoewel hij best veel huilt maar..... Baby mag absoluut niet aan je speelgoed komen.
Dan is Baby niet zo leuk meer. Of als Baby teveel aandacht krijgt, kom je met de oplossing op de proppen. Dan mag Baby in zijn bedje gaan liggen. Af en toe begint Baby dus wel een bedreiging te worden. Maar in het algemeen zie je hem nog heel graag.

Je loopt, praat, begrijpt veel meer dan een paar maanden geleden, je wordt een heuse grote meid. Maar als je  bij een van je vele acrobatentoeren toch keihard op je snoet gaat, kom je toch huilend, met een rood aangelopen gezicht troost zoeken bij de mama. En stiekem heeft ze dat nog altijd heel graag hoor!!

Tristan 4 maand

Lieve Tristan,

Vandaag werd je 4 maand. En je bent nog steeds zo hongerig.
Je zit nu al aan 180 ml Nutrilon verzadiging en dat liefst 6 of soms zelf 7x per dag. Ook 's nachts nog.
Alhoewel... bij anderen slaap je een hele nacht door maar bij ons wil je zo rond 3 of 4h AM nog wat eten.
Omdat ik binnenkort toch echt moet gaan werken proberen we dat te stoppen. Om 4u krijg je een tut en je muziek. Da's al. Papjes komen maar na 6u. Gelukkig neem je die tut meestal wel al .. toch na wat aandringen.
K&G raadde al fruitpap aan omdat je dus een hongerige baby bent. Je eet dus nu al een paar dagen appelcompote. Dat gehap met die lepel is wat vreemd maar de smaak is wel ok.
Kwijl is deze maand overvloedig aanwezig. Zonder bavetje aan hou je het geen uur droog. Jammer want al die leuke truitjes en geen kat die het ziet.
Misschien moet ik maar eens leuke bavetten gaan kopen. Kwestie dat het toch wat opvalt.

Deze maand heb je al veel kunnen genieten van het zonnetje. Goed ingesmeerd met factor 50 en je AC/DC pet op je hoofd zit je te wiegen in je SpaceEi. Het SpaceEi is gewoon een futuristisch ogend relaxje en je geniet er met volle tuigen van. Het schop en wriemel gehalte is deze maand schrikbarend gestegen wat als voordeel heeft dat je het SpaceEi zelf kan laten wiegen.
De eerste stap in zelfstandigheid is genomen. Geen mama, papa, oma, opa of zus meer nodig!! Je kan het immers zelf!! Zei ene Armstrong ook niet "One small step for man,....."
Je begint ook favoriet speelgoed te hebben. Je doudou's zijn zo lekker zacht, die kan je zelf perfect over je hoofdje wrijven en zo in slaap sukkelen. Geweldig dus. Bovendien kan je ook lekker op sjappen. De doudou's zijn zoveel gemakkelijker om te vinden dan die drommelse tut die we steeds in je mondje proppen maar waar je niet zo gek op bent.

Je begint het ook al goed te kunnen uitleggen. 's Avonds begin je vrolijk te brabbelen en lachen. Lekker gezellig bij kletsen 's avond voor tevee. Vooral als ik je die dag niet zo veel gezien heb omdat je bij Moeke Nik was. Ik kan maar raden wat je allemaal verteld maar het klinkt in elk geval heel goedgezind.
Na je klets-kwartiertje kijk je vaak met je zus naar Dora. Vanuit je Space Ei uiteraard.
Met een serieus snoetje bekijk je al die kleurrijke, snatterende mannetjes. Best wel leuk eigenlijk. Maar na een tijd ga je toch in je snoetje wrijven... bedtijd dus.
Er begint meer en meer een systeem in je dagritme te komen. Gelukkig maar. Nu nog een nachtritme en je mama kan perfect gelukkig terug aan het werk

Oona 23 mnd

Wat hebben we deze maand allemaal gedaan?
Veel buiten gespeeld/gewerkt/gegeten want het was echt heel goed weer.
Met de zonnehoed op en je pas gekochte zonnebrilletje heb je al flink wat km afgelopen in het lentezonnetje. Gelukkig brachten de paasklokken je een glijbaan zodat je flink buiten kan spelen.
Als je genoeg gegleden hebt, neem je graag buiten een bad. Veel leuker dan binnen want dan kan je flink in het water pletsen. Niemand die je dan onder je voeten geeft.
Een nieuwe hobby van je is tuinieren. Nou ja, in de modder wat rommelen en de bloemetjes water geven. Met je  mini gietertje verdrink je bijna onze nieuwe geplaatste bloemetjes maar de intensies zijn goed. Je zorgt graag, dat is duidelijk. De poezen en de hond kennen je ook wel als die-kleine-die-vaak-snoepjes-geeft. Zeker ons Juno profiteert daar wel eens graag van. De slimme! Ook je broertje geef je graag het flesje. Niemand zal van honger omkomen als jij in de buurt bent.
Je bent ook met je Meter en nichtje gaan zwemmen. Je vond het heerlijk. In het water pletsen, op de glijbaan, niks kon je plezier vergallen. Zelf niet de slang die toch water in je gezicht spoot. Daar schrok je even van maar goed.. bang was je niet.
Je begint meer en meer groot te worden. In de speeltuin moet mama/papa steeds mee naar de klimtorens. Je kan het nog niet zelfstandig maar dat zal je niet stoppen. Met wat hulp van mama/papa kom je er wel. Ook de wel heel grote trampoline van je neef was met aanwezigheid van papa wel heel leuk. Tussen zijn benen vond je het gespring van je neefjes en nichtjes bijzonder prettig.
In april komt ook wel eens de paashaas langs. Zo verwonderd dat je was dat er opeens lekkere chocolade eitjes in de tuin lagen. En niet alleen die van ons. Ook bij de beide oma's en opa's, Meter, nichtje en vriendin M waren de klokken langs geweest. Maar liefst 5x ben je dus gaan eitjes rapen.
Met de chocolade was je al erg blij maar soms bracht de paashaas ook een Barbie, een eendjes-vangen-spel, een salopette voor broer en een tekentablet van Dora. Te gek dus.
Je zoekt nu nog in onze tuin of er toch weer geen eitjes of cadeau's in de tuin liggen. Je moet nog tot de conclusie komen dat de klokken maar een keer per jaar komen.
Verder is je lichaamsbesef ook weer beter: je kan zelf je navel/ duim en wijsvinger aanwijzen. Als Papa dingen tekent, benoem je ze heel gemakkelijk.
De woordenschat is ook weer uitgebracht:
Stik (tegen het stikmachine)
Dorst (als je dorst hebt)
Doos
Water
Ottoo (auto)
Didie (Dora, vermits het liedje als Di-di-di-Dora klinkt)
Meter (toch grote vreugde van je meter)
Patj (tot grote vreugde van je peter)
Iets (fiets)
Wasjen (elke morgen 'wasj' je jezelf)
Potje (de wc-tje want je begint te voelen wanneer je kaka/pipi hebt gedaan)
Kik (kikker)
Paajd (het paard aan de ingang van den Delhaize waar je nu niet meer bang op bent zelf niet al hij beweegt)
Djaajen (draaien)
Bib (we hoeven niet meer naar Disneyland, de bibliotheek is ook al ruim voldoende)
Stoel of Zit
Meer en meer komen ook de 2 woordzinnen of zeg maar bevelen: " mama, kom", "papa zit", "oma gemaakt", 'nee, Juno', "Broer drinken", "Baby in bad", Opa, pop" (dan moet opa de pop aankleden want uitkleden is wel simpelder natuurlijk)

Alle, commanderen kan je al vrij goed. Of we zullen het voor het gemak op je geringe woordenschat steken...

Tristan 3 maand

90 dagen oud oftewel 3 maand.
Je begint al goed rond te kijken, er ontgaat je niet veel. Als ik de kamer binnen kom, stop je onmiddellijk met huilen. Je snapt de dagelijkse routine al goed.
Er begint zelf een patroon in je dag/nacht ritme te komen. Wat een geluk! Je wordt nog maar een keer wakker per nacht. Zo ergens tussen 3 en 5 AM begint je buik toch weer te knorren. Maar nadien slaap je weer vlot door. Dat zorgt uiteraard voor een goed gezinde mama. Een keertje heb je zelf 12 u lang doorgeslapen, wat een record!
Alles gaat wat vlotter nu je de helft van de tijd flesvoeding krijgt. Eindelijk ben je wat verzadigd, heel dikwijls drink je al een flinke 180 ml. Best veel voor zo'n ukkie. Maar meestal ben je nadien rustig en worden we dikwijls getrakteerd op een stralende lach. Want in die fase zit je nu wel, lachen op iedereen die maar boven je wieg/maxicosi/buggy/badje hangt. Op 18 maart schonk je ons je eerste stralende lachje.
Verder slaap je overdag heel weinig en geniet je van je badje. Met de lente in het land ben je al wat meer op de baan. Ritjes naar 't stad, naar het park, gewoon in het veld. Het stond deze maand allemaal op het programma.
Deze maand ging je ook voor het eerst naar de onthaalmoeder. Dat verliep best vlot. Je zus is alleszins al heel blij dat je er bij bent. Het was echt de maand van de eerste keren, je kreeg ook je eerste prikken. Je was best stoer, hebt amper gehuild. Je zus was er destijds minder content mee.

Oona 22 mnd

Wat heb je deze maand al allemaal beleefd?
Eerst was het je nichtje haar doop/babyborrel. Je hebt je flink gedragen tussen al dat volk dat je niet goed kende. Eigenlijk trok je je er zelf niets van aan.
De dag erop ging je voor het eerst naar een kerk. Het was immers je nichtje's doop. Ik was was bang dat je heel veel lawaai ging maken maar dat viel goed mee. Je was wel erg nieuwsgierig naar wat mijnheer pastoor allemaal deed: de kaarsen, het doopvont, de zalving... Je bekeek het allemaal in stilte maar met grote ogen. Je was wel blij met al die baby's. Er waren er immers genoeg, het waren 5 babies die gedoopt werden. En dan was er ook nog je babybroertje. Baby's a volonté.

Begin Maart in Aalst dat betekent Carnaval in t stad. Verleden jaar had ik je al een pakje gemaakt maar was het te koud. Dit jaar was het zonneke meer dan voldoende van de partij op zondag 6 maart. Gelukkig hebben we toch nog verkleedkleren in jouw maat voor je gevonden. Weinig origineel als prinses maar je had toch flink bekijks. Prinses Oontje in 't stad.
Van al dat lawaai van de Prinsj en keizer Kamiel was je wel wat bang. Gelukkig waren er  confetti, serpentines en de kermis om dat leed wat te verzachten.
Het eentjes-kot was een schot in de roos, daar wou je bijna niet meer vertrekken. De combinatie speelgoed en in het water pletsen zat wel goed. En op het einde mocht je ook nog een cadeautje kiezen.
Het molenke was ook wel tof. Toch de eerste keer. Toen had je het wel gezien. De jetonnekes die we nog over hebben zullen we volgende jaar maar gebruiken zeker.
De bekende "smaabollen" van Delforge gingen er vlotjes in. Proberen wil je altijd dat kan je zien op de foto. Daar probeerde je citroen. Niet slecht behalve dat gekke gezicht dat je nadien trok (zie onderaan)
Spijtig genoeg was je de dagen na carnaval zo ziek als een hond..

Deze maand heb je ook Barbies ontdekt. Dat resulteert zich in Barbie wel vijfhonderd keer per dag uitkleden  en nadien een slachtoffer vinden om haar weer kleren aan te trekken. Zodat jij ze 2 min nadien weer uit kunt doen.  Bij het eentjeskot was je keuze dan ook al snel gemaakt: een barbie!! Zo heb je er bij ons thuis toch ook enkele. Tegenover de verzameling die bij je beide Oma's ligt, is jouw voorraad barbie's maar magertjes maar goed die groeit vanzelf wel aan. Je geluk kon amper op als je de grote valies vol Barbie's bij oma vond.
Spijtig voor je papa die je wat liever met stoerder speelgoed zou zien :)

Omgaan met andere kindjes van jouw leeftijd gebeurt nog niet zo vlot. Er volgen serieuze huilbuien als andere kinderen nog maar in de buurt van JOUW speelgoed, JOUW tut of JOUW broer komen. Groot drama dan. Delen is nog niet aan jou besteed voor het moment.
Alleen met een vreemd kindje op de wip in het park, dat ging wel goed. Misschien had je al door dat alleen op de wip zitten niet zo veel effect had als met twee. Het dagje naar het park gaan was een groot succes. Nu het beter weer wordt, kunnen we weer meer gaan wandelen. Eindelijk denk je vast ... want die wintermaanden binnen zitten, echt plezant was het niet. Dat demonstreerde je door meermaals aan de deur te gaan wrijven 'mee? mee?'. En met zo'n beteuterd gezichtje zodat je amper neen kon zeggen.

Je begint ook meer en meer met 2 of 3 woord zinnen te spreken: dank u mama, Oona dodo doen, baby kaka enzovoort. En welk geluid onze poes en hond maken dat weet je ook maar al te goed (mauw en waf). De kippen en cavia's worden altijd verlaten met vrolijk "Dada kipjes".
Woorden/ zinnen die je deze maand nog geleerd hebt:

• Uno  (Juno)
• Triestam (Tristan) of 
• Een twee drieeeeeeeee
• Oona bad
• Nat (als je je handen moet wassen)
• Bofen (de v is moeilijk uit te spreken)

Prik!

Gisteren heeft onze jongste zijn eerste prikjes gekregen.
Stoer als hij is heeft hij amper gehuild. Geen drama voor deze jongen!!
Verder is hij 55,5 cm en weegt hij 4,770 kg. Daarmee zit hij een beetje onder de gemiddelde curve, een beetje een verschil met zijn zuske.
Na de prik was hij wel moe. Hehe, een rustige nacht voor mij!!
Vandaag is hij ook 9 weken oud!

Tristan 2 maand

Juist 2 maand en al zijn eerste carnaval achter de rug.
Dat kan alleen maar nen Oilsjteneir zijn .

En zodus geschiede, helaas heb je er wel weinig van gemerkt.
In je nieuwe buggy slaap je nu als een roos. Eerst was je er niet zo gek van, maar sinds ik er een warm dekentje in gelegd heb, slaap je er letterlijk en figuurlijk in als een baby.
Zelf in de (kinder)stoet van Aalst carnaval dat dit weekend los barstte in de straten van Aalst.
Kon je zo 's nachts ook maar slapen. De gebroken nachten worden best zwaar.
Je krijgt zelf niet meer fulltime borstvoeding want om de twee uur honger hebben is best zwaar voor mij. Dankzij het flesje slaap je toch al eens een uur of 4. Met wat geluk 5,
Deze maand heb je ook je eerste nachtjes elders blijven slapen. Eerst bij Oma en Opa Mere, een week later bij de andere Oma en Opa.
Zo kunnen wij ook nog eens uitslapen. Je doet ons wel voor gek verklaren want elders slaap je gemakkelijk 5 tot zelf  7 uur. Wat Oma en Opa anders doen, ik heb het nog niet gevonden!
Gelukkig groei je als kool. De maten 50 en 56 mogen definitief in de doos. Ik ben benieuwd naar je lengte en gewicht want donderdag gaan we naar Kind en Gezin.
Dan krijg je je eerste prikjes. Maar ik denk niet dat je daar naar uit kijkt.
Oh ja vanaf vrijdag ben je fan van ACDC. Je Meter en ik hebben dat beslist en je op voorrand al een tof petje gekocht...

Oona 21 maand

Eigenlijk moest dit berichtje woensdag al geschreven zijn maar twee kinders het vergt wat tijd. Je kruipt niet zomaar achter de computer meer. *zucht* en ik werk zelf nog niet eens.
Dat belooft!
Enfin, de kleine meid is ondertussen 21 maand. De woordenschat is nog wat uitgebreid:

1. Ti tak: en daarmee bedoelen we dus een horloge. Moest er een facebook groep over horloges komen, ze zou zeker fan worden. Regelmatig wordt mijn eigen horloge vakkundig ontfutselt door mijn eerstgeborene. Nu is ze eindelijk in het bezit van een eigen Titak en wat is ze blij!! Het gaat over mijn eigen eerste horloge dat bijlange na niet meer werkt maar goed het kind zit er niet bij. Zij blij, ik blij, iedereen blij dus. 
2. Woef/Waf: elke keer als ze een hond ziet. De woef wordt vooral gebruikt voor de heel grote honden, de waf is meer voor de betere middelmaat. Onlangs zag ze een heel kleine hond, wat was ze verbaasd dat honden ook in mini formaat bestonden. Het aaide wel een stuk gemakkelijker natuurlijk. En het liep je niet zomaar omver dat was ook een voordeel. 
3. Kijkuh, kijkuh: als in 'zet die tv nu maar op, moeder/vader'. 
4. Tankuuuu: gebruikt ze bij geven én nemen. Deze beleefdheidsvorm compenseert de rest van eisend gedrag. En ik geef het toe 'tankuuuu' is enorm schattig. Je zou haar zo haar zin geven.
5. Meme/ Moemoe: de respectievelijke overgrootmoeders. Meme klinkt wel wat oubollig maar het bekt een stuk gemakkelijker dan 'overgrootmoeder'

Verder moedert ze nu ontzettend graag. Baby Hayley en Baby Broer zijn haar beste vrienden. Die grote lach en geschetter als ze een van haar baby's ziet. T is niet te doen.
De omgang met andere kindjes verloopt goed. Meestal kijkt ze wel wat de kat uit de boom maar nadien spelen ze wel gezellig naast elkaar. Een keer was ze helemaal over haar toeren toen een kindje van d'r leeftijd in de buurt van haar broertje kwam. Broertje wordt immers niet met andere kindjes gedeeld, dat spreekt voor zich.
Verder hebben we eindelijk een dubbel buggy gekocht. Dat werd tijd. Ze wordt bijna gek van altijd binnen te moeten zitten tijdens deze winter. We hebben gekozen voor een Classics van Phil and Ted. Wat een aanrader!! Ik ben momenteel de beste reclame voor deze buggy's. Ze zijn zo handig voor twee kindjes.

De maker beweren dat je de buggy gemakkelijk tot 5 jaar kunt gebruike en hij neemt belange zoveel plaats niet in als die andere buggy's voor twee die meer iets weg hebben van een heus schip.
Hij is ook best licht (11 kg) en rijdt bijzonder vlot. Tenminste als de banden goed op geblazen zijn. Enfin, ons Oona is dol op d'r buggy. Ze zit prins(es) heerlijk vooraan waar ze alles goed in het oog kan houden. Alleen dat vervelend regenscherm, dat belemmert toch wel goed haar uitkijk. Helaas voor haar  kan Mama best volhardend zijn zeker bij regenweer. Maar goed beter een uitje met regenscherm, dan helemaal geen uitje..

Verder heeft ze ook een mooi potje gekozen voor de Potty training. Daar zijn we mee begonnen maar veel resultaat is er natuurlijk nog niet.
Veel leuker was de uitstap naar het ballenbad. Het kind kon haar plezier niet op. Overal kindjes, overal ballen in de meest felle kleuren, pannenkoeken en glijbanen. Heaven was very close.
Bovendien was haar nichtje ook mee. Ze heeft een uur lang vrolijk krijsend rond gelopen. Alles veel dus heel goed mee. Ik dacht niet dat het zo'n succes zou zijn. Dacht dat ze het na een kwartier al voor gezien zou houden. Maar nee, het is voor herhaling vatbaar.

Zzzzzzz

Tristan heeft voor de eerste keer in een ander bedje dan het zijne geslapen.
Gisteren heeft hij de nacht bij Oma Mere doorgebracht. Blijkbaar heeft hij ook nog goed geslapen want hij wou zijn eerste flesje maar om 4u. En nu maar duimen dat hij dat vanaf nu ELKE nacht wil doen!!

Fleskes

Gisterenavond had Tristan zijn eerste flesje.
Ok Kind en Gezin gaat niet blij zijn omdat het niet zo goed is voor de borstvoeding maar nu heeft hij toch geslapen van 22u tot 02u30. Hehe, zijn persoonlijk record tot nu toe...

Van ons Oona hebben we een zelfgemaakt Valentijnshartje gekregen (wss wel geholpen door Moeke Nik). En fier dat ze was dat ze een cadeautje had voor haar mama en papa....

1ste keer naar kapper

De haartjes liggen weer netjes in de plooi.
Omdat ik mij al een tijdje ergerde aan de weel heel wilde haardos van ons Oontje had ons ma een afspraak gemaakt bij haar kapper.
Ik zocht nl een kapper die wat verstand had met omgaan met kleine kinderen. Mijn kapper is te duur en eerder 'hip' dus ik vermoed dat ze niet zo kindvriendelijk zijn. De kapper van de oma dus.
Ons Oontje zag het helemaal zitten. Vrolijk lachend ging ze naar binnen. Er zat veel volk in de zaak dus daardoor was ze wel wat overweldigd. Gelukkig was er een klein hondje om haar wat af te leiden.
Bella de hond werd goed geaaid. En zo was het al snel aan haar.
De kinderstoel was echt wel eng en daarbij heeft ze wat gehuild. Oma's schoot bleek een heel stuk veiliger te zijn. Ze heeft nadien geen kik meer gegeven.
Haartjes nat spuiten, de schaar en de haardroger zijn vlot gepasseerd. Samen met Oma, Beer en Tut heeft ze de uitdaging vlot doorstaan.
En dit is het resultaat:
tada!!!

Tristan 1 maand

Gelukkige ver-maand-dag Broertje!!
Al 31 daagskes kunnen we genieten van ons kleine manneke. Damn, wat gaat het snel.
Tsja, als je een deel van de dag moet door slapen omdat de nachten wel heel kort zijn, dan gaan de dagen/weken wel heel snel. De eerste dagen verwisselde je de dag gewoon met de nacht. Heel de nacht huilen en overdag amper wakker te krijgen. Zelf niet als de vroedvrouwen je helemaal in je blootje legde.
Nadien huilde je maar om de 2u. Gevolg: zware wallen onder de ogen van mezelf.
Maar alle, we hebben de tussentijden al wat omhoog gekregen dus de wallen zijn al minder zichtbaar.
Je begint al meer en meer op te kijken.
Je zus is nog altijd dol op je. Heel de dag gaat het van 'mama, papa, beebie'. Ze probeert je tut in je mond te steken maar dat heb je nog niet helemaal door wat ze daar van plan is...
Rond gedragen worden is momenteel je lust en je leven. Zolang je maar in een arm/draagdoek ligt ben je zielsgelukkig. Alleen is maar alleen denk je en je keel wordt aardig geschrapt als je in je park of bed ligt. Nee , nee zolang je maar tegen iemand aan geplakt ligt mag de muziek nog zo luid staan. Je trekt er je niets van aan. Zolang er maar warmte en eten is.
Kortom, een echte bourgondiër.

Oona 20 mnd

Al 20 maanden is ze er!
Sjonge, binnen 4 maand heb ik een kind van 2 jaar. Eentje die bijna naar school kan, dat viel me zo juist te binnen toen er in de brievenbus al uitnodigingen zitten voor opendeurdagen van scholen.  Iek!
Mijn baby tussen al die andere kinderen, Moeke zal serieus mogen slikken aan de schoolpoort.  Maar goed, dat is nog een jaar.
Ondertussen moet je nog heel wat leren: zindelijkheid, samen spelen, delen....
Vooral dat laatste kan soms voor wat problemen zorgen. Delen maakt je gefrustreerd. En bij frustraties is er veel ongeduld en gewapper met de handjes. Op heel slechte momenten zelf heuse driftbuien. Dan verandert mijn poppemieke in een heus huilebakje compleet met rood aangelopen gezichtje en snotneusje. De tranen bengelen dan uit je oogjes. Gek toch hoe je gezicht  van gezellig rozig naar boosaardig rood kan oplopen in welgeteld 2 sec.
Gelukkig zijn de driftbuien maar tijdelijk. Hoe hard je ook kan brullen, zo hard kan je ook giechelen. Want laat dat duidelijk zijn, je bent een echt meisje. Schoenen shoppen is de max (vooral ze allemaal uit de rekken halen en passen), heel gek want ik ben zelf geen shoe-aholic.  Of kleedjes uit de rekken halen. Of aan prijsaanduidingen prutsen, dit ten groot ongenoegen van menig kassa juf. Natuurlijk mag je dat niet maar je handen zijn zoooo vlug. De cliche's zijn waar: je moet ogen op je rug hebben.
Je bent ook erg geinteresseerd in juwelen: mama heeft prachtige oorbellen en bezoeksters worden altijd uitvoerig gechecked op blinkende kettingen. Onlangs kreeg je een ringetje. De veel 'Ooooh's' en 'Waaw's' waren heel schattig alleen jammer dat het ringetje niet pruts-bestendig was. Niet alleen jij vond het ringetje geweldig, iedereen in de omgeving bekeek je vol bewondering. Daar geniet je zo van. Net als wanneer Mama je een nieuw jurkje heeft gemaakt, dan paradeer je als een volleerd model. Zo wel voor publiek als voor de foto. Want in tegenstelling tot je mama en papa ben je zowaar behoorlijk fotogeniek. Ik weet wel dat elke ouder dit over zijn kind zegt, maar jij kan huilend naar de fotograaf gaan en bij de flits zelf je grootste glimlach boven halen.
Het jaar is behoorlijk verrassend voor je begonnen. Je bent nu Grote Zus. Vol overgave pas je op je broertje. Je aait hem (soms wat hardhandig) over zijn bolletje, je wil niet vertrekken voor Broer in de wagen zit, je loopt 's morgens direct naar het parkje om 'beebie, beebie' te begroeten,je begint je pop te baden en luiers aan te doen. Ons Pebbles is zowaar een fantastische grote zus.
Verbaal maak je zowieso grote sprongen: je loopt vrolijk zingend 'kaka' kakaa' in den Delhaize, je zwaait en roept hard Dadaaaa naar iedereen die ook maar aanstalten maakt om te vertrekken, je roept hard om je papa als mama voor de zoveelste keer je neusje wil schoonmaken (waar je een hardgrondige hekel aan hebt, dat bewees je toen je je neuspeer zowaar in de vuilbak gooide), s avonds wil je je 'tuuuuutje en beer' en vrolijk gil je bij elk kindje dat je ziet 'beebie, beebie'.
Leuk dat ik nu thuis ben, nu kan ik nog meer van je capriolen genieten.... Want oh my god wat zal ik die capriolen missen als ik weer moet werken!! Laat Juni nog maar ver weg zijn...

New Kid on the Block

Hij is er!!!
Mijn kleine buikbewoner heeft zich aangekondigd. En is daarmee een ex-buikbewoner.
Zijn karakterke ligt al vast, t is een dwarsligger eerste klas. Hij bleef maar in stuit liggen en daarmee hebben de gynae en vroedvrouwen beslist dat ik een keizersnede kreeg.
Ik was wel enorm geschrokken, ik dacht dat ie wel ging keren want 'de weg was toch al wat vrijgemaakt door Grote Zus' maar blijkbaar had hij daar geen boodschap aan.
Om toch geen vroegtijdige weeën te hebben, werd de keizersnede op 38 weken gepland. Iedereen die me een beetje kent, weet van mijn vrees voor snijden, operatiekwartiers en groene, steriele jasjes.
Na wat peptalk van mede-keizersnede moeders zag ik het nog vrij goed zitten. Het had dan ook zijn voordelen:

• eindelijk van die vervelende maagzuur vanaf als ik ook maar enigszins horizontaal ging
• eindelijk van die vervloekte (lage) rug en banden pijn
• eindelijk verlost van nachtelijke krampen (en mijn bijhorend nachtelijk gegil)
• weer op mijn buik kunnen slapen
• kortom een betere nachtrust (tenzij ik een huilbaby zou krijgen natuurlijk)
• je kan in je agenda een afspraak maken met je eigen nieuwe baby (op 7 januari stipt om 8u zou hij ter wereld komen) lekker praktisch...
• geen gehannes omtrent 'komen de weeën wel snel genoeg' en veel te vroeg in de kliniek staan (met een tweede kindje vergt dit nog meer ge-organiseer)
• geen kans op knippen en scheuren (vond ik altijd zo eng)
• geen weeën en pufoefeningen

Alle met bovenstaand lijstje in mijn hoofd, zag ik het wel zitten. Goed voorbereid kwam ik op 6 januari het ziekenhuis in. Dwarsliggertje bleek nog steeds dwars te liggen dus ik mocht blijven. 

Vrijdag kwamen ze mij klaar maken voor de operatie. Ik was nog vrij rustig alhoewel ik toch weinig geslapen had. Alles was nog relaxed ....

Totdat ik het operatie kwartier binnen reed om 8u. Toen kreeg ik heel hard de bibbers. 

Op zoiets is het toch moeilijk voor te bereiden hoor. Opeens rijden ze in een steriele kamer binnen vol (echt waar, ze stonden daar zeker met 10) mensen die je nog NOOIT gezien hebt allemaal in hun groene jasjes. Die zich dan wel aan je voorstellen "Hallo mevrouw, ik ben Jos, uw anesthesist". 

Het praat echter niet zo gemakkelijk wanneer er een zuurstofmasker voor je mond zit, je vastgetapted ligt  met velcro, in u blootje  nota bene. Enfin, ik had ook niet de indruk dat dit echt van mij verwacht werd. 

Tien minuten lag ik al aan de epidurale pomp en mocht mijn man binnen. Ik had hem zelf niet herkend in dat groene jasje en nadien zag ik hem niet meer want hij zat achter mij. De gynae kwam binnen en begon er direct aan. 

Raar hoor, als mensen zo in je buik zitten wroeten want je voelt het wel. Echt zachtaardig waren ze ook niet. Gelukkig werkte de epi heel goed. Tien minuten hoorde ik ze al roepen 'ja hier komt hij'. 

Bom zeg, kleine eruit, die begon direct te huilen (oef), hij werd effe aan mij getoond (de volle 5 seconden). Ik kon er niet aan, ik kon niet spreken...  t was dus best een rare eerste ontmoeting. 

Maar enfin, hij was er!! Mijn baby! Kleine Tristan. 

Nadien werd hij schoongemaakt en de apgar gecheckt. Na goedkeuring verlieten hij en mijn man het kwartier en dan naaien ze je weer toe. Dat proces duurde langer dan heel de bovenstaande reutemeteut. 

Na 3u op de recovery mocht ik naar boven en zag ik eindelijk mijn zoon goed. Wat een opluchting! 

's Nachts kwam echter de pijn en jongens wat heb ik toen afgezien. Er was geen enkele houding die de pijn deed ophouden of zelf verminderen. 

Gelukkig genees je erg snel. Een vroedvrouw zei tegen mij dat je je elke 12u een beetje beter zou voelen. Gelukkig had ze gelijk. Na 5 dagen kliniek verveelde ik me al dood en mocht ik toch naar huis. 

Conclusie: de natuurlijke bevalling van Pebbles vond ik leuker maar alle... de cliche's zijn waar. Van t moment dat ze uwe kleine gezond en wel op u leggen, dan is alles weer vergeten.