Oona 2 jaar

2 jaar al!!!
Goh, de cliche's zijn waar. Wat gaat het snel!
2 jaar geleden lag je als een klein wormpje in dat aquariumachtige bedje, nu kon je met je vingertjes amper van je Dora (of met jouw woorden Didi) blijven.
Het aantal woorden die je deze maand leerde is ENORM! Amper bij te houden. Sommigen dingen moet je maar een keer zeggen en je hebt ze al door zoals 'pringen' oftwel springen (op de trampoline van Antje). Qua beweging ben je amper te houden: fietsen, iets wat lijkt op lopen (maar dan stijver), in water pletsen, schommelen, op de glijbaan. Ik ren behoorlijk wat km achter je aan.
Je angst voor andere mensen verdwijnt wat. Je hebt al goed door wie familie of vaste kennissen is en wie niet. Bij de vaste mensen kom je al sneller los. Onbekenden worden nog steeds angstvallig aangestaard veilig vanuit de buggy. Soms ben je ook wat overweldigd van al die andere (grotere en drukkere) kinderen. Dan sta je wat zielig aan de schuifaf, hopend dat mama of een ander geliefd persoon snel ter hulp schiet.

Qua eten begin je best je eigen willetje te krijgen. 'Bal' is heeeeel lekker en dan maakt het niet of het gehaktballen zijn, vegetarische ballekes of croutons in de soep. Als voedsel rond is, ben je bereid om het te proberen. Zoniet, kan je het keihard op je buik schrijven. We maken wel een uitzondering voor snoepjes en koeken. Uiteraard.
Je broertje zie je nog steeds graag. De pamper verversen gebeurt niet zonder jou. Dan sleep je de stoel tot aan de luiertafel ga je er op staan en begint al te roepen 'kaka kaka' voor we de plakkers van de luier nog maar aangeraakt hebben. Baby is tof, baby moet je elke morgen goeiedag gaan zeggen, baby is lief alhoewel hij best veel huilt maar..... Baby mag absoluut niet aan je speelgoed komen.
Dan is Baby niet zo leuk meer. Of als Baby teveel aandacht krijgt, kom je met de oplossing op de proppen. Dan mag Baby in zijn bedje gaan liggen. Af en toe begint Baby dus wel een bedreiging te worden. Maar in het algemeen zie je hem nog heel graag.

Je loopt, praat, begrijpt veel meer dan een paar maanden geleden, je wordt een heuse grote meid. Maar als je  bij een van je vele acrobatentoeren toch keihard op je snoet gaat, kom je toch huilend, met een rood aangelopen gezicht troost zoeken bij de mama. En stiekem heeft ze dat nog altijd heel graag hoor!!

Tristan 4 maand

Lieve Tristan,

Vandaag werd je 4 maand. En je bent nog steeds zo hongerig.
Je zit nu al aan 180 ml Nutrilon verzadiging en dat liefst 6 of soms zelf 7x per dag. Ook 's nachts nog.
Alhoewel... bij anderen slaap je een hele nacht door maar bij ons wil je zo rond 3 of 4h AM nog wat eten.
Omdat ik binnenkort toch echt moet gaan werken proberen we dat te stoppen. Om 4u krijg je een tut en je muziek. Da's al. Papjes komen maar na 6u. Gelukkig neem je die tut meestal wel al .. toch na wat aandringen.
K&G raadde al fruitpap aan omdat je dus een hongerige baby bent. Je eet dus nu al een paar dagen appelcompote. Dat gehap met die lepel is wat vreemd maar de smaak is wel ok.
Kwijl is deze maand overvloedig aanwezig. Zonder bavetje aan hou je het geen uur droog. Jammer want al die leuke truitjes en geen kat die het ziet.
Misschien moet ik maar eens leuke bavetten gaan kopen. Kwestie dat het toch wat opvalt.

Deze maand heb je al veel kunnen genieten van het zonnetje. Goed ingesmeerd met factor 50 en je AC/DC pet op je hoofd zit je te wiegen in je SpaceEi. Het SpaceEi is gewoon een futuristisch ogend relaxje en je geniet er met volle tuigen van. Het schop en wriemel gehalte is deze maand schrikbarend gestegen wat als voordeel heeft dat je het SpaceEi zelf kan laten wiegen.
De eerste stap in zelfstandigheid is genomen. Geen mama, papa, oma, opa of zus meer nodig!! Je kan het immers zelf!! Zei ene Armstrong ook niet "One small step for man,....."
Je begint ook favoriet speelgoed te hebben. Je doudou's zijn zo lekker zacht, die kan je zelf perfect over je hoofdje wrijven en zo in slaap sukkelen. Geweldig dus. Bovendien kan je ook lekker op sjappen. De doudou's zijn zoveel gemakkelijker om te vinden dan die drommelse tut die we steeds in je mondje proppen maar waar je niet zo gek op bent.

Je begint het ook al goed te kunnen uitleggen. 's Avonds begin je vrolijk te brabbelen en lachen. Lekker gezellig bij kletsen 's avond voor tevee. Vooral als ik je die dag niet zo veel gezien heb omdat je bij Moeke Nik was. Ik kan maar raden wat je allemaal verteld maar het klinkt in elk geval heel goedgezind.
Na je klets-kwartiertje kijk je vaak met je zus naar Dora. Vanuit je Space Ei uiteraard.
Met een serieus snoetje bekijk je al die kleurrijke, snatterende mannetjes. Best wel leuk eigenlijk. Maar na een tijd ga je toch in je snoetje wrijven... bedtijd dus.
Er begint meer en meer een systeem in je dagritme te komen. Gelukkig maar. Nu nog een nachtritme en je mama kan perfect gelukkig terug aan het werk