zondag, juli 31, 2011

Oona 2 jaar en 2 maand

Dit moet wel de maand van de liedjes zijn.
Bovenstaande is het meest toepasselijke want July was eerder koud en nat. Een parapluutje was zeker nodig. Ook binnenshuis paradeer je graag met de parapluu.
Deze maand heb je met je rode regenlaarzen in de tuin gelopen. Want nu je eindelijk je schommel hebt, regent het zo veel. Ach ja, niets wat rode laarsjes en een vodje voor de regen af te vegen niet ongedaan kan worden.

Je bent ook heel hulpvaardig: kuisen, de was, baby verschonen,koken, verven...
Ik kan niks meer doen of je staat naast mij 'Oona doen! Oona doen!". Da's wel leuk natuurlijk zo'n mini-hulpje. Regelmatig mispak je wel eens dan blijkt de aftrekker toch iets te groot voor jou te zijn, zit je met je verfborstel in de echte pot verf en niet in die met water zodat je glijbaan een paar extra bruine vegen heeft...


Verder ben je vooral in de weer met je poppen aan en uitkleden: dat verloopt al heel vlotjes. Ook torens bouwen, daar kan je heel lang mee bezig zijn. Duplo is een heuse hit deze maand: bovendien zijn de torens mooi en steviger dan tervoren. Verder blijft je fascinatie voor alles open-toe te doen. Als iets open is, moet ie toe en omgekeerd. Knopen aan iemand's trui moeten dicht tot aan de hals.
En leren tellen en kleuren opnoemen.
Cognitief ga je heel hard.
Sociaal iets minder: op andere kinderen toestappen doe je niet, je blijft bedeesd aan de kant staan. Als er kinderen op het speeltuig die je voor ogen had zitten, kom je niet op. Ik stimuleer je wat om toch op andere kinderen toe te stappen. Maar ja, erg is het niet. Ik heb er ook last van, van onze verlegenheid. Je hoeft er je vooral niet voor te schamen.
Verder krijg je graag complimenten, je geeft jezelf meermaals ne dikke bravo en barst spontaan in handeklappen uit. Aan zelfvertrouwen heb je op dit ogenblik geen gebrek. Goed zo, hou die gedachte maar vast.

woensdag, juli 20, 2011

Tristan 6 maand

Donderdag 7 july 2011
Je eerste reisje zit er ook weer op. Naar Frankrijk met de auto. En problemen gaf dat natuurlijk niet. Er waren leuke dvd's van Kaatje en Dora, er was je vaste knuffel Freddy waarmee je hazenslaapjes deed en als je af en toe nog eens pap kreeg, was alles dik ok.
Verder had je natuurlijk niet zo veel aan vakantie's. De nachten waren veel te warm en daardoor was je vaak wakker 's nachts. Maar je hebt niet echt last van een ochtendhumeur, de volgende dag was je weer even goed gezind.


Verder begin je al veel te kunnen. In de Bumbo stoel is je arm bereik veel beter. Dus dat wippertje is geen plezier meer, het beknot je vrijheid teveel. In de Bumbo stoel kan je aan alles beter aan (noot: hij zit er niet lang in en altijd onder toezicht, ik zal dit maar zeggen op voorrand).
Vooral je Ikea Babygym is leuk. Je kan het heerlijk in je mond proppen. Want in die fase zit je wel. Je zus deed dit nooit maar jij lust wel een boekje/speelgoedje/knuffeltje zo nu en dan.
Op je speeltapijt rol je al flink om en er zit ook al behoorlijk wat kracht in de vuistjes van jou.
Ik ben al menig haren kwijt geraakt omdat jij zo graag iets in je handen hebt.
Jaja, the safe days are over!!

Oona 2 jaar en 1 maand

Donderdag 23 juni 2011

Deze maand ging je al voor de tweede keer op reis. Terug naar Frankrijk.
Het verschil met vorige keer is wel dat je er deze keer meer aan hebt.
Het zwembad is Mégapopulair. Maar echt, die hoofdletter en accent staan er niet voor niets. Moesten we je niet uit zwembad om de zoveel uur plukken, je zou er een ganse dag (en nacht en de volgende dag enzo) inzitten.
De goeiedag 's morgens is trouwens vervangen door een bedelende 'wemmebadje?'.
Soms zit je totaal relaxed in je plastiek bootje op het water. Soms zit je je emmertje te vullen met water aan de kant, dan weer uitgieten en terug herbeginnen. Soms loop je met je zwemvestje (dat nog een beetje te groot is, maar die bandjes rond je armen vind je niet cool genoeg) regelrecht naar het diepste gedeelte van het zwembad en bezorg je je mama steevast minstens 3 nieuwe grijze haren door er gewoon in te duiken.
Dat je onder water opeens geen lucht meer krijgt, vind je een vreemde gewaarwording.
Geen gekrijs of gehuil, nee enkele een verbaasd gezicht krijgen we te zien als we je er uit plukken.

Allemaal fun zo'n zwembad. Behalve de andere kinderen die wel eens aan je speelgoed durven komen.
Delen staat nog niet in je woordenboek en snappen die Snoodaards niet dat het JOUW speelgoed en dus enkel JOU toe behoort.
Vriendjes maken zat er niet echt in, tenzij ze naast jou krak hetzelfde gingen doen (bvb water scheppen). Die kinderen vielen al bij al wel mee. Het hielp ook wel dat je wel met hun speelgoed mocht spelen, in ruil daarvoor kneep je wel een oogje dicht als ze iets van jou namen.

Verder heb je vele dieren gezien in de plaatselijke dierentuin.
Zo onder de indruk dat je kan zijn van zeeleeuwen die zitten te roepen, zwemmende ijsberen en opspringende Orka's. Amaai, aan enthousiasme geen gebrek: schaterlachen, in je handen klappen en 'Kijk Mama, kijk Papa' X 1 000. Of vaak zelf nog meer.
Je had ook niet echt gedacht dat uit dat gigantische zwembad opeens een of ander soort zwart-witte vis sprong (waar je moeder dan betweterig begon te zeggen dat het geen vis was maar een zoogdier). Je bleef volharden in de boosheid, iets dat in het water zit is toch wel een vis zeker.
Enfin, het opspringende zeezoogdier (:p) vond je zo geweldig dat bij elke sprong je enthouiast klapte en 'whaw, vis, vis vissss' jubelde. :p
De zoo was duur maar door jouw enthousiasme was het wel elke eurocent meer dan ooit waard.
We waren het park nog niet uit gereden of je lag al in slaap in je autostoel.
Verder was er ook een uitstapje naar het strand (ole, Saint Tropez)
Kijk , dat was dus niet echt je ding.
Het zand voelde zo raar beweeglijk aan en het was ook best warm onder je blote voetjes. En dan die golven die je ondersteboven gooide en die waren dan weer heel koud. De speciale watersandalen schuurde ook nog eens je voeten open. Miserie allom. Je bleef maar op een been staan (om zou weinig mogelijk contact te hebben met het enge zand) en roepen en krijsen. Nee, een pleziertochtje was het niet....

Kers op de taart was ook je zeurende moeder die maar bleef voordoen hoe je zandkastelen moest maken. Om van haar gezaag af te zijn, heb je toch wat in het zand geprutst. Alles voor de foto he!
Maar laat ze het maar goed in hun oren knopen, een beachbabe zit er voorlopig nog niet in.

Tristan 5 maand

Dinsdag 7 juni 2011
Oops alles gaat zo snel dat ik hier al vergeet te bloggen.
En dat ik terug aan het werk helpt natuurlijk ook niet echt. Maar goed, mijn organisatietalent - dat op zich niet zo fantastisch is - wordt danig op de proef gesteld.
De tips van professionele ouders komen binnen en daar filteren we zo een beetje de beste plannen uit. Zoals de to do lijst/prikbord.
Helaas voor ons schijnt de lijst enkel maar te groeien ipv items die we mogen schrappen.

Enfin 5 maand dus.
Deze maand kreeg je voor het eerst groentepap. Maar er zat wel een missie achter: doorslapen want dat doe je nog steeds niet. Op een mooie dinsdagavond in Mei kreeg je dus je eerste groentepapje. Origineel waren we niet, het werd wortelpuree maar goed het smaakte. Da's wat telt!
Het werd een mini feestje: de oma en je meter waren ook van de partij
Enfin, de missie was niet helemaal geslaagd. Doorslapen is nog steeds je hobby niet.

Verder moet je nu meer naar de kinderopvang dan je gewoon bent. Erg vind je dat niet. Als kleinste in de hoop ben je behoorlijk populair. Allemaal lachende kindjes rond om jou, het kan wel erger. Af en toe is er wel een huilconcert maar goed, echte moeite heb je er niet mee.
Ook de Oma's en Opa's worden meer en meer ingeschakeld en daar word je dan weer behoorlijk verwend. Dus ja, ik denk niet dat je er je slaap om gaat laten dat je nu 2 werkende ouders hebt.