Hey Big Spender

Vandaag hebben we een sofa gekocht bij Seats and sofas in Lochristi. Het was juist een promo tiendaagse en daar moesten we van profiteren!
En we hebben een mooie zetel gekocht: een bruin eiland!! Heel groot met veel kussens. Maar we hebben goed gemeten hoor. Het kan in ons huisje binnen.



Bovendien heb ik ook een object bij Ebay gewonnen: een chauffage/handdoekenrek!! Nu moet ik alleen nog zien dat ik dit weekend het rekje in Brugge ga afhalen. Want maandag vertrekken we naar Barcelona!!!
Zondag komt mijn nicht(en?) ook kijken naar ons huisje. Verder heb ik van ons mama nog sla- en frietkommen + kommetje voor nootjes en olijven (Ik ben gek op Olijfjes) Plus nog een wasmachine.
Van ons meter hebben we dan weer een droogkast gekregen. Nonkel heeft laten weten dat we achter een mixer mogen op zijn kosten.
Met Kris zijn moeder ga ik zaterdag achter een heel set handdoeken. Zeg nu nog eens dat we niet verwend zijn.
Een welgemeende "Dank U wel" aan deze milde schenkers!!!!
Want geeft toe: leven zonder olijfkommetjes, dat kan toch ECHT NIET he!?!!

Groetjes
Kristin
PS DE cursus Spaans begint al goed te lukken :p. Buones Tardes for you all!!!

Kabouters bestaan

Jazeker! En ik kan het bewijzen!! Bij aankomst deze avond merk ik dat er nog onverwacht werk gebeurd is. De ene kamer waar ik het papier verder wou afdoen was al klaar. Ook op de gang bleek wat papier te ontbreken. En in de keuken zijn de oude latten verder verwijderd.

Nu zijn er twee mogelijke verklaringen. Eén is dat Kristin vandaag heeft verder gewerkt zonder me iets te vertellen. Maar aangezien ze de hele dag platte rust heeft voorgeschreven gekregen kan dat het niet zijn. En aangezien Monique (moeder van Kristin, nvdr) er natuurlijk voor heeft gezorgd dat Kristin haar rust respecteerde kan ook zij geen werk hebben gedaan.

Dat laat dus maar één mogelijke verklaring over: kabouters. Logisch: eens al het onmogelijke is weggevallen, moet wat overblijft, hoe onwaarschijnlijk ook, de waarheid zijn. Sherlock Holmes, eat your heart out!!

De vraag is nu natuurlijk: hoeveel kabouters waren er nodig om al dit werk te doen ? Met kleine stoommachines en kleine plamuurmessen kunnen ze natuurlijk minder snel werken... Is er iemand die het antwoord weet ? Reageer !

Auw!!

Gisteren op mijn werk een klein accidentje gehad.
Bij het verzorgen van een van mijn gasten is er iets in mijn rug geschoten. Om een lang verhaal kort te maken: ik moet zeker 5 dagen rusten.
Arme Kris nu mag hij alleen werken.
En dat terwijl ik mij lig te vervelen....

Werken werken werken

Pffff vandaag was een mindere dag. We dachten eens goed vooruit te gaan met 3 stoomers om al het behang er af te krijgen.
Klein probleempje: de electriciteit kon dit niet aan. Viel altijd uit. Dus ging het werk tergend traag vooruit met maar één machientje.
Dan was ons mama naar Gamma geweest voor speciale gel die behang losweekt.
Daarmee ging het heel goed. Maar toen kwam probleempje 2 aan het licht: Onder het behang zat een laag plaaster en daar onder nog een rood (lelijk) behang.
Dit mochten we dan maar afkrabben he.
Ik dacht in alle kamers het behang af te doen maar uiteindelijk was het maar ééntje.
Hopelijk gaat het morgen beter. :(

Le clé Chapture 1

Eindelijk hebben we hem! De felbegeerde sleutel. Vrijdag hebben we voor de laatste keer nog eens onze krabbel op documenten van de notaris gezet. De cheque werd ingeleverd (ik mocht hem nog 5 min vasthouden en dan spijtig genoeg weer afgeven). In ruil kregen we de felbegeerde sleutel;
We waren met een hele bende: Ik, ons mama en papa, Katleen, M-Rose en Freddy.
En dan mocht ik naar binnen he. Ik kreeg de "eer en het genoeg" om als allereerste naar binnen te gaan. Iedereen die mij kent weet dat ik een slechte inbreker ben. Die mensen schrikken niet echt als ik zeg dat ik eerst wat "geprutst" heb aan de deur. Maar allé na deze valse start lukte het.
Juno & Skip vlogen naar binnen. Het leek wel of ze hun nieuwe huisje direct wouden bekijken.
Juno was maar wat blij dat haar kameraadje Bo (hond van Freddy, Brian zijn pa) meemocht; Samen hebben ze de tuin al eens goed gecontroleerd op snuffelplekjes en hardloopwedstrijdjes.


Het terras is nog wat glibberig, dus schoven ze alletwee eens goed onderuit.
Skippy, al iets ouder en dus ook rustiger, vond het wijselijker om niet mee te doen met die dolle duo en blijf dicht bij mij.
Samen hebben we alle kamers afgelopen; van de zolder tot de kelder. Skip liep moedig met ons mee. Ondertussen kwam Kris ook toe. Tezamen met Marcel (zijn pa) Jenny (zijn ma) en Nonkel Patrick.
Heel cliché: de mannen storten zich op de "mannenzaken": maw de electriciteit die moet vernieuwd worden en de badkamer die naar boven moet verhuizen.
En alle technische zaken daarrond. Voor meer info: dit is dus Kris zijn departement.
De vrouwen daarintegen keurden de vloeren ("die zijn makkelijk te kuisen"), de ramen enzo.
Er moet nog heel wat werk verricht worden.
* nieuwe electriciteit
* bakkamer wordt vernieuwd en naar boven verhuist
* nieuw keuken plaatsen
* Schuifdeur maken ipv raam in living
* Vloeren opschuren ('t parket is nu geel! geverfd)
* Dak van het bijhuis wordt veranderd
* Nieuwe terrastegels
* Nieuwe leuning aan trap
* bekleding van de trap gaat weg en wordt opgeschuurd
* een nieuw verf laagje

Het spreekt vanzelf dat bovenstaand plan een werkje wordt van meerdere jaren. Het een al dringender dan het ander.
Ik kan al niet wachten om de handen uit de mouwen te steken!!!

Verkocht!

Het is gebeurd: het huis is nu officieel verkocht, en Kristin en ik zijn eigenaar!

Nogmaals dank aan de verkopers, die nog eens speciaal voor ons het gras hebben afgereden. :-) En die ons meteen een hoop info over de omgeving hebben bezorgd (inclusief wanneer het huisvuil wordt opgehaald).

En dan kan nu het echte werk beginnen.

De Heilige Lijst

Gisteren de lijst nog eens upgedate met al de spulletjes die we al verzameld hebben. Mag ook wel. We zijn al een beetje heel veel gaan winkelen achter meloenbolletjesmakers, stoffer & blik, microgolf, ijsschepper (zéér belangrijk) enzo voort
Bovendien is ons team met (Chinese) vrijwilligers voor schilder en ander knutselwerk al gegroeid. We zullen ne grote BBQ moeten organiseren om al deze klussers te bedanken. Ik had taart voorgesteld maar dat vonden ze niet voldoende :p
So BBQ it is. Alhoewel hoe alles aan dit tempo verder gaat, zal t eer het huis af is het al bijna winter zijn. Bij deze is het beloofd, ofwel BBQ ofwel Fondue (das ook lekker).
Veel mensen vragen me ook "wat moeten we je nou kopen?". Tsja, das t probleem he. Trouwers hebben een huwelijkslijst liggen maar wij dus niet. Misschien had ik dat beter gedaan. Maar ik vind t eigenlijk wel leuk al je spulletjes in verschillende winkels kopen.
De Ikea, Makro, Dille en kamille, Media Markt, De Parel, Molecule. Half Belgie heb ik al plat gelopen. Zo zijn mijn weekends ook goed gevuld natuurlijk.
En nu is het echt aftellen naar Vrijdag want dan krijgen we De Sleutel. Héhé, ik ben benieuwd. Het is indertussen van mei geleden dat ik ons huisje heb gezien. Hoe ziet het er ook weer uit?
Vrijdag mogen we terug naar binnen dus. En deze keer met de honden. Benieuwd wat Juno (foto rechts boven) en Skip er van vinden! Dat zal nu wel mee vallen. Honden zijn nogal trouw. Maar voor onze katten vrees ik wat... Ons Pruts is heel standvastig en komt bijna haar 'territorium' niet af. We zullen heel wat boter op haar pootjes moeten smeren voor ze de biezen pakt (onze volkswijsheid btw: boter op de kat haar poten verhindert dat ze wegloopt).
Aslan is wat jonger en dus wat flexibeler. Voor hem is ons nieuw huis idealer. Geen drukke weg meer. Voor zo'n jong katje die veel ruimte nodig heeft een echte luxe.
Voor de rest nemen we mijn cavia's (hebben geen naam, de witte en de bruine) ook mee. En krijgen we nog kippen en een haan van mijn nicht.
Ma eerst zullen we t huis maar wat opknappen en inrichten voor we de beestenboel mee naar daar sleuren.

Nog vier nachtjes slapen!!!!!

Het verhaal tot nu toe (zegt zij)

April 2003: 't Zonneke scheen in t Oiljsteirs land en ik ontmoette voor het eerst Kris. Het klikte en alles liep heel vlot. Dagen, maanden, jaren gingen voorbij. Tot we in februari 2006 besloten dat we wel klaar voor de volgende stap in een mensenleven...

We gaan samenwonen. De beslissing ging vrij vlot, een geschikt huisje vinden was een andere zaak. Ik had wel enkele eisen;

• Het moest in Aalst zijn (ligt een beetje centraal tussen de woonplaatsen van onze ouders én van ons werk)
  
• Liefst in een rustige straat (ik woon nu aan een drukke straat en dat was ik even beu)
• Heel belangrijk: een grote tuin (voor mezelf en onze beestjes)

Over die eisen waren het we wel beide eens. Maar over "liefde op het 1e huis gezicht" kon meer gediscusieerd worden. Het is niet gemakkelijk om twee verschillende smaken en meningen te combineren. Na wat zoeken en heel wat verschillende makelaars (makelaars met verkoopstalent, zwijgende makelaars, enthousiaste makelaars en zovoort) vonden we toch een geschikt huisje voor een redelijke prijs.

Tijdens onze eerste bod waren er even kapers op de kust. Maar na wat onderhandelen konden we toch het verkoopscontract tekenen.

De lening kwam in orde, de notaris werd gezocht en gevonden, de verzekeringen werden ondertekend en de akte verliep.

Naar mijn zin ging het wat traag, maar vrienden en familie zeiden dat dit normaal is. Uiteindelijk kreeg ik deze week te horen dat de akte op zijn laatste benen liep. Volgende week vrijdag krijgen we eindelijk de sleutel van ons felbegeerde huisje.

Het verhaal tot nu toe (zegt hij)

Drie jaar terug in de tijd: Kris ontmoet Kristin voor het eerst. Resultaat van deze top-meeting: tot over de oren verliefd. Drie jaar later is de liefde nog steeds niet over, en werd het dus maar tijd voor de volgende stap: samenwonen. Laat de huizenjacht starten!

Na drie maand zoeken, en het afkeuren van vele huizen (sorry Krisje) hebben we het dan eindelijk gevonden: ons droomhuis: Schattekesstraat 13. Geen zwembad, geen paardenstal, geen jacuzzi, en geen keuken. Perfect! *ahum* Wel: goede ligging, goede prijs en goede sfeer. Bod!

Nog twee maand verder is het moment bijna daar. De lening is in orde, alle documenten zijn binnen, en de notaris is bijna klaar met de akte. Volgende week vrijdag wordt de akte "verleden" (vreemde term eigenlijk, aangezien het toch over onze toekomst gaat), en kunnen we er in. Nu ja, bijna... We hebben oa. wel nog een keuken nodig. En een badkamer. En de elektriciteit mag ook eens vernieuwd worden (voor de muggenzifters: we bedoelen dan wel degelijk de bekabeling).

Bij deze al een eerste waarschuwing aan onze familie: wie durft langskomen riskeert een verfborstel in de handen gestoken te worden. ;-)